Dames van plezier
Het beeld dat ik heb bij dames van plezier heb ik drastisch moeten bijstellen na het bezoeken van de tentoonstelling ‘Geisha’ in het Bussemakershuis in Borne. In zekere zin zijn de geisha’s zeker dames van plezier. Met hun muziek, dans, mooie gewaden en kapsels zullen ze menig toeschouwer en toehoorder plezier hebben gebracht. In het huidige Japan wordt een geisha gezien als een hoogopgeleide, zeer verfijnde professionele entertainster en bovenal een echte kunstenares.
Verrassend vond ik te ontdekken dat het beroep van Geisha-mannen was, die bijgestaan werden door jonge vrouwen voor zang en dans. Later vershoof dit helemaal naar vrouwen die eerst geisha in opleiding ‘Maiko’ werden. Hun opleiding kan tot 20 jaar duren. Later als volleerd geisha heten zij ‘Geiko’.
Thuisgekomen wilde ik specifieker weten waarom deze dames als echte kunstenares gezien worden. Zou dat te maken hebben met de schilderkunst op de kimono’s? Of toch de muziek en dans? De manier van kapsel stylen? Bij de muziek, dans en kapsel lijkt het voor mij als buitenstaander dat het hier gaat om een perfecte uitvoering. Maar is dat kunst als dit al eeuwen hetzelfde is? Of is het mijn beperkte beeld dat het lijkt alsof het al eeuwen hetzelfde is en brengt toch iedere Geisha haar eigen muziek, dans en zang?
Het speuren op internet naar antwoorden heeft me geleid naar superveel webshops die kleding verkopen van het merk ‘Geisha’. In de verste verte lijkt deze kleding niet op de prachtige kimono’s die ik tijdens de tentoonstelling heb gezien. Brengt me weer tot de vraag wat maakt dat ‘Geisha’ als merknaam voor deze kleding gekozen is. Je merkt het al, ik heb meer vragen dan antwoorden.
Neemt niet weg dat ik genoten heb van het bezoek aan het Bussemakershuis. In de tuin zat er zomaar een Ridder in de orde van Oranje-Nassau. Wilma Witteman, conservator van het Bussemakershuis kreeg dit jaar de eervolle onderscheiding. Terecht wat mij betreft. Kan je dan ook van hart aanraden om vooral naar het Bussemakershuis als ‘de conservator vertelt…’ Tijdens dit soort bijeenkomsten vertelt Wilma met verve over ins- en outs over de lopende tentoonstelling.